De lachende Boeddha
Bekijk onze catalogus voor Boeddhabeelden
In speksteen of verguld, tussen eetstokjes en op markten komt men deze Boeddhabeelden tot in onze westerse landen tegen: de lachende man met het kale hoofd en de dikke blote buik, die men ‘de lachende Boeddha’ noemt. Wie hem in de gelederen van de historische en transcendente Boeddha’s zal zoeken, zal hem niet vinden. Het gaat bij de lachende Boeddha namelijk niet om een verschijningsvorm van n van deze Boeddha’s, zoals veel mensen ten onrechte denken.
De lachende Boeddha is een bijnaam van de Chinese Zenmeester Poe-Tai Ho-shang, die ergens tussen de 6e en 10e eeuw leefde en ˜de Boeddha in zichzelf had gevonden.
Zorgeloos en volkomen gelukkig zwierf hij door China, vaak omringd door kinderen. Na zijn dood werd hij vereerd als volksheld en geluksgod. En in die laatste functie zwerft hij nog steeds rond, de halve wereld over, als tastbare beeltenis van de onbezorgde gelukzaligheid die ieder deelachtig wordt van zijn eigen ware aard, de ˜Boeddha in zichzelf heeft gevonden.
